Η ανάλυση συχνά είναι μια σιδερόμπαλλα. Η τεχνοκρατική της φύση σε καθηλώνει σε ένα στεγνό και ψυχρό τρόπο ερμηνείας των δεδομένων συνθηκών. Αυτό γίνεται κατ'ανάγκη, δεν υπάρχει καλύτερη εναλλακτική. Ακόμα κι όταν η ανάλυση αφορά ποιοτικούς δείκτες, η κατάτμηση σε απειροελάχιστου μεγέθους μεταβλητές, ώστε να μπορούν να ποσοτικοποιηθούν, μετατρέπει το "ασαφές κι αιθέριο" σε "πραγματιστικό και μετρήσιμο".
Αυτή είναι η έννοια του pixel. Κι ο πιο αδαής γνωρίζει πόσα megapixel είναι η ανάλυση της φωτογραφικής του μηχανής. Πώς όμως αυτή η ανάλυση, η ψηφιοποίηση του δάσους με τα μικροσκοπικά δέντρα-που δεν έχουν τέλος στη σμίκρυνση-ενώ είναι κάτι έξω από την βιολογική μας δυνατότητα, μπορεί πραγματικά να βοηθήσει στην εξέλιξή μας;;;
Η ανάλυση εφαρμόζεται σε όλες τις ανθρώπινες καταστάσεις.
Στις πολύπλοκες (για πολύ λίγους) : Ανάλυση δομής γλώσσας, οικονομική ανάλυση Δικαίου και κάτι τέτοια κουφά.
Στις μετρίως δύσκολες (για μερακλήδες): Ανάλυση χρηματιστηριακών επενδύσεων και μικρο- μακρο-οικονομικών δεικτών, Τεχνική ή πειραματική ανάλυση
Στις εύκολες (για τα πρωϊνάδικα): Ανάλυση της σχέσης πεθεράς-νύφης, ανάλυση του φαινομένου Μουσλίμοβιτς και τέτοια
Έως (για τους πολλούς) την πιο συχνή ανάλυση αίματος, σπέρματος, και βάλε.
Διαβάστε και δε θα χάσετε.
Ας ξαναγυρίσω στην ανάλυση της ανάλυσης. Το να αναλύεις, κόβοντας σε φέτες την όποια ουσία, προσπαθώντας να την κατανοήσεις και να τη "λύσεις", εύκολα σε αποπροσανατολίζει. Αυτό όλοι το αντιλαμβάνονται όταν "ζουμάρουν¨που λένε στα γεγονότα. Τρίχες ψιλοκομμένες! Πιάνεις τον Κουκοβίνο και τη Σωτηροπούλου, τα μικρά κομματάκια του παζλ, και ξεχνάς τη μεγάλη εικόνα, the big picture! Από την άλλη, εμείς οι από μακριά, τα βλέπουμε και λίγο θολά.
Χρειάζεται το μέτρο. Να αναλύεις, να βγάζεις πορίσματα, να αντλείς συμπεράσματα, να τεκμηριώνεις θέσεις και άλλες τέτοιες παπαριές, αλλά μην του γ...άς τη μητριά. Μην του βγάζεις τα μάτια με την υπερανάλυση. Χάνεται πολύ γρήγορα η απόδειξη κι εξανεμίζεται η αρχική υπόθεση. Εξάλλου αυτοί οι δικηγόροι έχουν κι έναν νομικό όρο, αν δεν κάνω λάθος "res ipsa loquitur". Το πράγμα μιλάει από μόνο του. Τι να πεις, τι να τραγουδήσεις, τι να αναλύσεις;;;
Παρ' όλο που η κάθε κοινωνικοοικονομική κρίση έχει τους "μάγους" και τους "γκουρού" της (Οικονομικό επιτελείο Ομπάμα, G-20 κτλ), ψύχραιμες και χαμηλόφωνες φωνές λένε και συμβουλεύουν για την αποφυγή της υπερανάλυσης. Έβλεπα το κανάλι του (σχετικά) γνωστού οικονομικού κολοσσού Bloomberg και θαύμαζα την άνεση (εκ του ασφαλούς;;;), με την οποία ανέπτυσσαν και ανέλυαν τις τρέχουσες οικονομικές συνθήκες. Εννοείται ότι η αντανακλαστική μου κίνηση να δω στο πορτοφόλι μου δεν είναι ανάλυση μικροοικονομίας, αλλά απλή μιζέρια. Τέλος πάντων, αυτοί οι τύποι σου έδειχναν το ανθρώπινο, το προσιτό πρόσωπο μιας ανάλυσης, για να σου περάσουν την πλάνη ενός καπιταλιστικού μοντέλου, που θα ξαναβρεί τα σωσίβια του πάση θυσία. Προσωπικά ψήνομαι με τέτοιες αναλύσεις, λίγο ψυχοπονιάρικες, λίγο γήινες, αλλά δεν έχω κι άλλη επιλογή.
Κλείνω, για να μην τα αναλύουμε και πάρα πολύ, με το αυταπόδεικτο του res ipsa....
Άντε και να θες να το αναλύσεις το παρακάτω, τι θα κερδίσεις....
Μη σπαταλάτε σάλια, όταν τα πράγματα σπαρταράν!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου