Η απεργία είναι υγεία, αλλά να έχει το τίμημά της....

Άλλη μια απεργία, θα πει κάποιος. Ε και;;; Εν τάξει, ε και.

Πες ότι το κάνεις μόνο για σένα, για την αξιοπιστία σου. Είσαι ευχαριστημένος με αυτά που σου επιστρέφουν από την εργασία σου;;

Πιστεύεις ότι δεν αξίζεις κάτι παραπάνω, εσύ, τα παιδιά σου, οι συνάδελφοι σου;;

Αν ναι, τότε (για πολλοστή φορά) σκάσε και κολύμπα. Κάνε μόκο και δέξου αδιαμαρτύρητα όλες τις υποθέσεις, χωρίς μα και μου. Κάτσε και φάτην. Δες στην TV να μιλάν οι άλλοι για σένα.

Αν όχι, βγες έξω! Φώναξε, πες τα στο συνδιαμαρτυρόμενο σου, δείξε την οργή σου, κάνε πως σε νοιάζει έστω και για λίγο αυτό το έρμο κοινωνικό σύνολο. Δε λέω να συνταχτείς με τους εξαρτημένους αργόσχολους εργατοπατέρες, να δεχτείς τα ψεύτικα συνθήματά τους. Πήγαινε στο δικό σου δρόμο της αντίθεσης με τα τωρινά δεδομένα, της άρνησης στην κοροϊδία, της αντίδρασης αλλά με δράση κι όχι απλό αρνητισμό. Μην περιμένεις τίποτα, απλώς κατανάλωσε ενέργεια για να αισθανθείς ότι έχεις ακόμα αντανακλαστικά. Στας Αμερικάς το λένε και "Prove yourself alive".

Και για να έχει αξία όλο αυτό, πρέπει να κοστίσει. Να 'χει τίμημα. Όχι διαδήλωση του καναπέ, ή του καφενείου. Για το Euro και τον Παοκάρηρακλή όλοι βγαίνουν στους δρόμους και ουρλιάζουν, θαρρείς παίρνουν μισθό απ'αυτούς ή εξαρτάται η καθημερινότητά τους από αυτούς. Το στημένο πρωτάθλημα της ζωής μας δεν το βλέπουμε και αρχίζουμε τα ωχαδερφιστικά.

-Που να τρέχω τώρα, λέω μέσα μου.

-Τι διαδηλώσεις μου λες και τρίχες σύριζες. Εδώ η Παοκάρα να κερδίζει και δεν πα να μας πουν Βατοπαιδονία (Γιατί το Μακεδονία δε θα μπορούμε να το προφέρουμε σε λίγο).

Άιντε, άιντε να ξεκουνιόμαστε λίγο, γιατί ο Παυλόπουλος με κοιτάει λίγο περίεργα και πρέπει να μην του δίνω στόχο, εάν κάθομαι ακίνητος. Γι'αυτό μπαινοβγαίνω Δημόσιο-Ιδιωτικό-Δημόσιο-Ιδιωτικό-καμμία φορά και ταυτόχρονα. Πάνε-έλα, πάνε-έλα, δεν είναι εύκολο να σε πετύχουν. Άιντε λέωω. Μην κάθεσαι, δημόσιε-ιδιωτικέ υπάλληλε, εργάτη ανάδελφε, μικρομεσαίε κακόμοιρε και εργαζόμενη μητέρα-καριερίστρια των 730 euro. Οι πιτσιρικάδες με τα κινητά στα χέρια και την ανία στα μάτια βλέπουν, καταγράφουν και αντιγράφουν τις αντιδράσεις σου. Θα γίνουν χειρότεροι από σένα. Ουαί κι αλλίμονό μας.

Δε σου λέω να τα αποδεχτείς. Αλλά τουλάχιστον να ξέρεις τι ζητάν τα συνδικαλιστικά όργανα:

Προστασία του εισοδήματος και αναβάθμιση των αποδοχών μας με ουσιαστικές αυξήσεις
Νέο ενιαίο μισθολόγιο με 1.350 ευρώ Β.Μ.
Δίκαιο φορολογικό σύστημα
Προστασία και αναβάθμιση των Δημοσίων Υπηρεσιών, όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και τις ΣΔΙΤ
Επέκταση των ΒΑΕ στο Δημόσιο, προστασία του θεσμού και διεύρυνση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και παροχών
Ενιαία μόνιμη σχέση εργασίας στο Δημόσιο. Μονιμοποίηση των εκτάκτων αορίστου χρόνου και όσων καλύπτουν πάγιες ανάγκες.

Εν οίδα

Υ.Σ.απεργοσπαστικός δάκτυλος παλεύει για να μη συμμετέχω αύριο στην πορεία