10ο Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου και Παντομίμας

Είμαι πιστός θαμώνας του Φεστιβάλ εδώ και 5 χρόνια. Σίγουρα πηγαίνω σε 1-2 παραστάσεις, κι αν μπορούσα θα πήγαινα σε όλες. Τρομερά αξιέπαινη προσπάθεια, για το είδος τέχνης που προσφέρει, για τους πόρους που έχει και (γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε) για το μέρος όπου γίνεται.

Αξίζει την προσοχή βέβαια των λίγων που μπορούν ή θέλουν να προσπαθήσουν να κατανοήσουν την αισθητική αυτών των τεχνών. Δεν είναι και πολύ εύκολο να δεις, να βιώσεις τα θεάματα αυτά, με τα μάτια του βαρεμένου ενήλικα και την ψυχή του αμετανόητου 8χρονου. Θέλει μπόλικο παλιμπαιδισμό, πασπαλισμένο με λίγη νοσταλγία και φυσικά γαρνιρισμένο με γερή δόση αφέλειας κι αθωότητας.

-Που να 'τα βρεις, θα μου πεις!
-Ε ψάξε κι εσύ ρε φίλε λίγο. Κάπου χωμένα θα τα 'χεις!
Βγάλ' τα να πάρουν αέρα. Θα σκουληκιάσουν....

Κι επανέρχομαι στο φετινό πρόγραμμα. Σήμερα είδαμε ένα μαραθώνιο (τρεις μίνι παραστάσεις) κάτω από ένα ζεστό ήλιο, καθισμένοι σ' ένα νάυλον. Μας βάρεσε λιγάκι, τα πιτσιρίκια ψιλοχάθηκαν, αλλά αυτό είναι ένα τίμημα της υπαίθριας παράστασης. Ξεκίνησαν με το έργο "Οι γείτονες".

Κλασικές εικόνες "καλής γειτονίας" με διάθεση "να του φας το λαρύγγι, του διπλανού που φωνάζει μεσημεριάτικα". Συμφιλιώνονται όμως εξαιτίας του κοινού κινδύνου (διαρρήκτης), και της φιλίας των κατοικίδιών τους. Καλό, ίσως με κάποιες παραπανίσιες παύσεις.

Δεύτερο παραμύθι "Το αηδόνι κι ο αυτοκράτορας". Ζευγάρι Ιταλών με κιθάρα, λουλούδια και κελαηδίσματα. Μπόλικη αγάπη χωρίς αντίκρυσμα, άσκοπες θυσίες και τυχαίους έρωτες. Κούρασε, αλλά είχε μπρίο. Ίσως και λίγο "βαρύ" για 6χρονα.


Τέλος, την παράσταση έκλεψε καινούρια και αγχωμένη κουκλοπαίκτρια, με την παράσταση "η Μύγα". Είχε όλη την κούραση των παιδιών, τη βαρεμάρα των γονιών-άιντε να φύγουμε-αλλά τελικά τα κατάφερε.

Ηλικιωμένος, λίγο πριν κοιμηθεί, αναστατώνεται από την παρουσία μύγας. Αποφασίζει να επέμβει, και ολοκληρώνει ...καταστρέφοντας το σπίτι. Η μύγα παίρνει δεύτερη εκδίκηση, γκρεμίζοντάς τον από καρέκλα. Τσατίλας, ασχημομούρης, ο θείος Επαμεινώντας.

Σε λίγες μέρες πάντως, το φεστιβάλ τελειώνει. Όσοι γουστάρουν, ας προλάβουν. Αλλιώς έχει και του χρόνου.
Οι υπόλοιποι, .....τα δικά τους